Helder

Klik

Weer zo’n geweldig avontuur beleefd met een fantastische knul. Zo’n ‘helder’ kind.
6 jaar was hij, toen hij voor het eerst bij me kwam. Hij zat al jaren op logopedie, doordat hij nauwelijks sprak. Hij was doorverwezen door zijn nieuwe logopediste. De logopedie zelf deed niet echt veel, hij sprak namelijk wel met haar en ze ontdekte dat er iets anders onder moest zitten. Aangezien hij van dieren hield, zocht ze waar in de buurt van Ede iemand zat die met dieren coachte. En zo kwam ze bij mij en Coachhond Jet terecht. We hadden meteen een klik, heerlijk mens. Eentje die haar cliënten echt ziet.



Pissebed

En zo kwam Vince dus bij mij. Met zijn moeder. Vince vond Jet nog een beetje spannend, dus we begonnen met een zoekspelletje.
Vince verstopte brokjes in en rond een lange boomstam die in het bos lag. Hij bleek een enorm goed oog te hebben voor details en gaf steeds een gilletje als hij een pissebed zag.
Samen bestudeerden wij een pissebed van dichtbij. Zo mooi hoe die een rolletje van zichzelf kan maken.

De tweede keer dat Vince kwam, kwam hij al los. Hij liep stoer met Jet aan de riem, verstopte brokjes en deed al oefeningen met haar, waarbij hij uiteraard zijn stem moest gebruiken.
Moeder stond versteld van haar zoon. Al die jaren logopedie hadden immers niets geholpen, en nu had hij al hele verhalen.
Terwijl Vince met Jet de oefeningen deed en wij daarvan genoten, raakten moeder en ik aan de praat.



Geboorte

Ik vroeg haar hoe Vince zijn geboorte was geweest.

Ik heb pas geleden een zeer interessante 4-daagse GNM gevolgd, die één en ander zou kunnen verklaren.
In de GNM, German New Medicine (of Nieuwe Germaanse Geneeskunde, of BioLogika) wordt de link gelegd tussen ziektebeelden en de eerste 30 maanden rondom de geboorte. Een trauma slaat in op een specifieke plek in de hersenen, die verbonden is met een specifiek orgaan in het lichaam.
En dat trauma blijf het hele leven actief. Het hele lichaam is in kaart gebracht en het is uitgebreid wetenschappelijk onderzocht. Het blijkt te kloppen voor ieder mens.
Ik vind het echt machtig interessant, vandaar mijn vraag aan moeder.
De periode rondom Vince’s geboorte kon immers heel veel verklaren. Op bioLogische wijze.

Moeder vertelde, dat Vince in haar buik al ziek was. Dat ze vreesden voor zijn leven. En dat hij, toen hij geboren werd, al tanden had.
Hij moest in het ziekenhuis blijven en werd onderzocht.
Moeder en ik zagen meteen in, dat als je als baby op aarde komt, het natuurlijk een zeer traumatische ervaring moet zijn als je opeens wordt weggehaald bij je moeder. En dat allemaal vreemde mensen aan jouw lichaam zitten en je onderzoeken.
En dat hoe je ook huilt, er niet naar je wordt geluisterd.
Dat kon een logische verklaring zijn voor zijn niet-praten.
Er werd immers toch niet naar hem geluisterd.



GNM

Maar die tanden… wat zou een bioLogische verklaring zijn dat hij met tanden werd geboren?
De GNM gaat ervan uit, dat het lichaam precies dat doet, waardoor het kan overleven. Ze leggen het uit met voorbeelden uit het dierenrijk.
Als er een hertje op de vlucht gaat voor een wolf, zal het lichaam van het hertje adrenaline aanmaken en stresshormonen, waardoor het kan vluchten. Ook worden er extra longcellen aangemaakt, zodat de longcapiciteit toeneemt en het hertje langer kan vluchten. Zodra het gevaar geweken is, zullen de longcellen weer worden afgebroken.
Vaak gaat de mens dan naar de dokter, die een toename in cellen ziet en ons dan meteen een dodelijke diagnose geeft, waardoor het volgende biologische programma in ons wordt geactiveerd… Het lichaam wil immers overleven.

Er is van alles over GNM te vinden op internet en op YouTube (bijv interviews met Daniël Derweduwen of Arjen Lievers).
Voor mij super interessant, doordat het direct de angst voor ziek-zijn wegneemt.
Het lichaam is niet ziek, het is in herstel. Het lichaam draait een zinvol biologisch programma af, om te kunnen overleven.

Ik vroeg hoe moeders geboorte was geweest. Want de GNM legt ook de link met de voorouders.
Moeder vertelde dat zij geadopteerd was uit een ander land en dat ze zich niets kon herinneren. Haar moeder, die daar nog woont, wil er niets over kwijt.
Ook dat Vince met tanden geboren was, vond dus een logische uitleg via de GNM.
Tanden staan voor ‘van je af bijten’, voor jezelf opkomen.



Bezoek

Vince bleef graag komen en had het heerlijk met Jet. We bespraken alle inzichten met Vince, waardoor hij kon gaan begrijpen dat er helemaal niets mis is met hem. Moeder en ik hadden ondertussen gesprekken waar zij in haar gezin tegenaan liep en ook zij ging na de coachings van haar zoon met nieuwe tools naar huis.

Een keer vertelde ze me dat Vince niet meer in zijn eigen slaapkamer wilde slapen. Hij kroop steeds bij haar in bed.
Ik vroeg Vince of er ’s nachts iemand ‘op bezoek’ was.
Vince zei ja. Moeder verbleekte.
Ik vroeg Vince of hij wist wie het was.
Hij draaide zich om, mompelde dat hij dat niet mocht zeggen en begon een tak te zoeken voor Jet.

Moeder stond mij en Vince met grote ogen aan te kijken.
Ik legde luchtig aan moeder uit dat veel van de kinderen die ik coach gaven hebben zoals helderziendheid.
Hardop, zodat Vince het kon horen.
Ik vertelde ook dat dat heel bijzonder is, want niet alle kinderen kunnen dat.
Het is een gave die we allemaal hebben, maar die nog vaak onderontwikkeld is, doordat school zich met name richt op de ontwikkeling van het denkvermogen (de linker hersenhelft). De rechter hersenhelft (creativiteit, intuitie e.d.) blijft vaak onderontwikkeld.

Lees mijn blog ‘Zien zonder ogen – de hersenhelften‘ als je daar wat meer over wil lezen.



Los

Nu Vince wist, dat er niks raars aan hem was, en dat ik er heel luchtig op reageerde, kwam hij los.
Het bleek zijn overgrootvader te zijn.
Ongetwijfeld vindt hij het heerlijk dat Vince hem kan zien en horen.
Maar het zal vast zijn bedoeling niet zijn om Vince bang te maken. Meestal komen familieleden juist om ons te helpen.
Ik stelde voor dat Vince overgrootvader zou vragen om weg te gaan, zodat hij weer in zijn eigen slaapkamer kon slapen.

In een gesprek met vader, die de keer daarop met Vince meekwam, bleek dat vader die gave ook al had.
En zijn vader ook.
Vader zelf was niets uitgelegd. Die vond het doodeng. Hij lag dan met zijn deken over zijn hoofd getrokken in bed.
Zo ging dat vroeger. Ik ken mensen die uit angst aan de pillen zitten. Als ze erover geïnformeerd zouden worden, zouden ze het niet hoeven onderdrukken. En zouden ze hun gaven kunnen inzetten voor de wereld.

Ikzelf heb ook een paar keer een ‘dooie’ gezien, iemand die al was overleden.
Voor mij is het helder dat er geen dood bestaat. Het fysieke lichaam gaat wel dood, maar de ziel blijft leven. Dat is mijn ervaring.
Niks engs aan.
Het zou voor mij enger zijn als er niets meer zou zijn na dit leven.
Het verklaart ook waarom sommige kinderen van 4 jaar oud bijvoorbeeld fantastisch piano kunnen spelen. Dat kun je niet aanleren, zo snel, en op zo’n jonge leeftijd.

Dus ik kijk nergens echt van op.
Wat iemand ervaart, is de waarheid voor die persoon.
Dat iemand anders geen ‘geesten’ kan zien, wil nog niet zeggen dat ze niet bestaan in het bewustzijn en de ervaring van die persoon.



Channelen

En Vince?
Die is nu ‘los’ op school, maakt grapjes en kan soms een spraakwaterval zijn.
Overgrootvader mag blijven van hem, nu hij weet dat die er is om hem te beschermen.

Bovendien heeft Vince gesprekken met een overleden jongetje van 2 jaar.
Vince had zijn moeder terloops gevraagd of het jongetje al was overleden.
Moeder vond dat best eng, waarom vroeg haar zoon dat? Het jongetje lag in het ziekenhuis, maar van doodgaan was geen sprake.
Maar Vince bleek het goed te hebben. Het jongetje overleed, tot groot verdriet van diens moeder.
Gelukkig kan Vince haar nog boodschappen overbrengen van haar zoontje.
Vince kan ‘channelen’ zoals dat heet.
Het besef dat er geen dood is, alleen van het fysieke lichaam, kan veel verdriet wegnemen.